Det nyaste nye på husfronten er at vi skal rive bestefar sitt hundre år gamle hus. Ja, eg veit, det svir. Men må man så må man. Då det gjekk opp for meg at DET var eit alternativ (å rive bestefar sitt hus og sette opp eitt nytt der), så var det ingenting anna eg ville meir. Det er ei fantastisk fin tomt midt i smørauget med panoramautsikt og gode greier. Eitt anna stort pluss er at det ikkje ligg heilt for seg sjølv slik som forrige alternativ gjorde (det såkalla rasfare-området). Ypperlig for supermørkeredde Kristine. Eller..eg er jo ikkje akkurat mørkeredd, tar meg gjerne ein rusletur i skogen i svartaste natta..men veldig husredd når huset ligg for seg sjølv.
Det store spørsmålet no er: Arkitekteikna hus eller ikkje? Eg heller veldig mot arkitektteikna. Som ei arkitekt-venninde av meg så godt sa det: Når de ikkje betalar noko for tomta, så synst eg JAMMEN de kan spandere på dåke eit arkitektteikna hus og få det akkurat slik de vil. Enig med du!
Her er då utsikta til venstre. (Kunne vi berre fått jevna det derre museet med jorda, så hadde jo det her blitt gode greier. Men la gå. Kjekt med ein kafe ved sidan av. Lefser rett frå takka er sjeldan feil).
Her ser du huset til bestefar. Dør litt innvendig ved tanken på at vi skal RIVE dette nydelige huset. Men det blir for lite og for dårleg stand til ein familie på (snart)åtte.
PS: Desse bilda fann eg da eg googla (eller "fant det på gågg som pappa seie) "Slettehaug". Bitte, please nicht saksøch mich du deutche turist som har tatt desse...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar